فصل= صرف‌نظر شد (کمک)

ادوارد براون مجله را نشریه‌ای می‌نامد که «مشتمل بر مقالات [بلند] علمی، ادبی، سیاسی و تاریخی مفصل‌تر از اخبار و وقایع جاری [روزنامه] باشد» و اضافه می‌کند که «این قبیل نشریات جلد شده به شکل و قطع کتاب در مدت‌های متناوب با فواصل معین انتشار می‌یابد.

در لسان عربی معاصر آن را مجله و در ترکیه مجموعه می‌نامند. به عقیدهٔ من در زبان فارسی جنگ یا سفینه بهترین نام برای چنین نشریه‌ای می‌تواند باشد. این دو کتاب در کتب قدیمه به همین قسم مجموعه‌های یادداشت گفته می‌شده و جریده نوع دیگری از آن بوده‌است.»[۵]

↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹ (پی‌نوشت). ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، روی جلد. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، مقدمه. ↑ فخیم‌السلطنه، فلاحت مظفری، ۱۹:‎ ۲۹۲. ↑ قاسمی، «سرآغاز مجله نگاری در ایران»، روزنامهٔ اعتماد ملی، ۹.

ویدئو فرآیند صید و فرآوری پیشرفته ماهی ساردین افشاگری از پشت‌پرده افزایش فروش نفت ایران جنگ داخلی در خانواده دهقان فداکار بالا گرفت رپری که علیه دختر قالیباف خواند، بازداشت شد؟ پزشکیان: مرا جلوی چشم مردم اعدام کنید!

مدیر مجلهٔ درفش کاوه: آرمان امینی، گرافیست:محمد تحویلداری، خبرنگار ویژه: محمد نورانی

مجله (به عربی: مجلة) یا گاه‌نامه، گونه‌ای کتابچهٔ دوره‌ای است که با چاپ مقاله‌های عمومی یا علمی به گسترش و اشاعهٔ اطلاعات، دانش و نتایج پژوهش‌ها دربارهٔ پیشرفت‌های جاری در یک حوزهٔ عمومی یا علمی خاص می‌پردازد.

ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.

مجله وگ در سال ۱۹۱۴ میلادی مجله دارای «شکل» و «محتوا» است. مجله‌ها به لحاظ شکل عموماً دارای نام، اندازهٔ معین، شماره و تاریخ، دوره یا سال، شناسنامه (نام صاحب امتیاز، مدیر مسئول، سردبیر، هیئت تحریریه، نشانی و...)، و به عنوان هویت ظاهری دارای شیوهٔ صفحه‌آرایی هستند. در عرف مطبوعاتی امروز به click here نشریه‌های هفتگی، دوهفتگی و... که در ایران در شکل و هیئت روزنامه منتشر می‌شوند به لحاظ فرم چاپ و.

«در بیروت کلمهٔ مجله را که به عربی به کار می‌رفت، برای مطبوعات دوره‌ای زمان‌دار به کار می‌بردند. مجله مانند مظنهٔ لفظی عربی‌الاصل و مشتق از ریشهٔ «جل» به نظر می‌رسد. با توجه به معنی قبلی مقصود از آن، باید آن را کلمه‌ای دخیل پنداشت نه اصیل که از راه زبان‌های آرامی و عبری و سریانی به عربی درآمده باشد... به هر صورت، ابراهیم یازجی ادیب معروف لبنانی نخستین بار این لفظ را از مورد خاص لغوی که آن صحیفهٔ حکمت باشد، برگرفت و مجله الطب بیرون را در ۱۸۸۴ به این نام انتشار داد.

در لاروس، مجله را «نشریه‌ای دوره‌ای با جلد کاغذی مشتمل بر نوشته‌های نویسندگان مختلف و غالباً مصور و همراه با تبلیغات» و در فرهنگ انگلیسی آکسفورد «نشریه‌ای ادواری با جلد کاغذی حاوی داستان‌ها، مقالات و غیره که به وسیلهٔ نویسندگان مختلف نوشته می‌شود» تعریف شده‌است.

عنوان، نام و مشخصات نویسنده، چکیده، کلیدواژه‌ها، مقدمه، پیشینه پژوهش، روش شناسی، تجزیه و تحلیل داده‌ها، نتیجه‌گیری، فهرست منابع یا کتابشناسی. مقاله‌های علمی اغلب طولانی هستند و در پایان حاوی فهرستی از آثار استناد شده در متن مقاله هستند که به کتابشناسی یا فهرست منابع موسوم است.

این صفحه آخرین‌بار در ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴ ساعت ‏۱۱:۱۸ ویرایش شده است.

مجلهٔ فلاحت مظفری. تهران: سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران، به سفارش دانشگاه تهران. شابک ۹۶۴-۴۴۶-۲۰۸-۴.